Adapazarı’nda 1922 yılında dünyaya gelen sanatçı, 2002 senesinde de İstanbul’da hayata veda etmiştir. Annesi Ferdane hanım ve tacirlik yapan Faik beyden dünyaya gelmiştir. Aslen Romanya göçmenidir. Saint Joseph’de Faik Baysal okul hayatına yatılı olarak başlamış. Başarılı eğitim hayatına, yine aynı okulda orta ve lise bölümünü okuyarak devam etmiştir.
1942 senesinde İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde üniversite hayatını tamamlarken, burada Fransız Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun olmuştur. 1944 – 1949 yılları arasında aynı zamanda, ilk mesleki kariyeri olan Fransızca öğretmenliğini Pertevniyal Lisesi’nde tam 5 yıl sürdürecektir.
Fransızca ve İngilizce olarak özel dersler vererek öğretmenlik yapmış. Bunun yanı sıra eş zamanlı olarak çevirmenlik görevi de yaparak ailesine katkıda bulunmuştur.
Dünya’da o dönem ülkeler arasında gerginlik yaşanmaya devam ederken, 2. Dünya Savaşı patlak verdi. Faik Baysal bu durumda derhal orduya yedek subay olarak çağrıldı. Vatana bu anlamda hizmeti olan sanatçı Meydan Larouse Ansiklopedisi için çevirmenlik çalışmaların da bulundu.
Vatani görevini tamamlayıp, ailesinin yanına döndükten sonra Ankara Radyosu’ndan sunuculuk teklifi aldı. Kendisi bu teklifi değerlendirip, iş hayatına yeniden başlayınca editör olarak Yeni İstanbul gazetesinde de çalıştı.
1936 yılında ilk şiiri ‘’Tahta At’’ dergide yayımlandı. Sanatçının daha sonra şiirleri ve öykü dalında yazdığı eserleri, 1943’den başlayarak Varlık dergisinde okuyucunun hizmetine sunuldu. Hisar, Servet-i Fünun, Büyük Doğu, Yaratış gibi dergilerle birlikte eserleri için çalıştı.
1944 senesinde Türk Edebiyatına roman türüyle giriş yapan sanatçı ilk eseri ‘’Sarduvan’’ı bu dönemde kitaplaştırıp yayımlamıştır.
Faik Baysal romanları incelendiğinde ana temaları, memleketinde dedesiyle birlikte yaşadığı çocukluk dönemlerini anlattığı zorluk ve sıkıntılar içinde yaşayan insan profillerine dokunduğu gözlemlenmiştir.
1988 yılında ‘’Kavanoz Adam’’ diye yazdığı senaryo Türkiye Radyo Televizyonu tarafından değerlendirilip, ekranda dizi haline getirildi.
Edebi Karakteri:
- Eserleri ağırlıklı olarak Adapazarı ve İstanbul’un varoş bölgelerinde yaşayan karakterlerden alarak, onların yaşamaya çalışırken çektikleri sıkıntılar, karşılaştıkları zor durumlarda hayata karşı dirençlerinden bahsetti.
- Dramı kendisine ana tema olarak seçti
- Yugoslavya göçmenlerinin savaş döneminde yaşadıkları çileleri, ‘’ Drina’da Son Gün’’ eseriyle canlandırmıştır.
- Edebiyat tarihinde romancı olarak tanınmış olsa da yazdığı şiirleri de mevcuttur.
- Eserlerinde, realist bir bakış açısıyla toplumu anlatır.
- Eserlerinin tamamı anlaşılır ve duru bir Türkçe ile kaleme alınmıştır.
- Sanatçı aynı zamanda Fransız diline çok hakim olduğu için edebiyata bu anlamda kattığı pek çok çevirisi olmuştur.
- Sanatçı ‘’Garip Şiir’’ tarzını benimsemiştir. Böylelikle sokak ve toplum yaşamını eserlerinde işler.
- Modern dilde eserlerini okuyucuya sunmuştur.
- Sanatçı gerçekleri yansıttığı için esasında çok samimi, ve içtendir.
Faik Baysal Eserleri :
Faik Baysal Eserleri bakıldığında toplumun üst kesimlerinden ziyade daha çok, gerçeklerle yüzleşerek Arka sokaklarda yaşanan adaletsizlikleri, çilelerin görüp yazıldığını biliyoruz.
Sanatçının henüz 19 yaşındayken kaleme aldığı eserlerinde ki duyarlılığı rahatlıkla fark edebilirsiniz. Zira insanlar arasında yaşanan adaletsizliği oldukça güzel işlemiştir.
Çevirmenlik, roman ve şiir dalında eserleri olan sanatçının birikimleri şu şekildedir.
Romanları :
Faik Baysal Romanları şu şekildedir,
- Rezil Dünya
- Sarduvan
- Ilgaz Teyze Öldü
- Vali
- Drina’da Son Gün
- Ateşi Yakanlar
- Perşembe Adası
- Sancı Meydanı
- Madam Bomba
Öyküleri :
Faik Baysal Öyküleri şu şekildedir.
- Perşembe Adası
- Sancı Meydanı
- Nuni
- Militan
- Tota
- Güller Kanıyordu
- Ilgaz Teyze Öldü
- Elleri Sesimin Rengindeydi
- Beni Bırakma Doktor
Şiirleri:
- İlk Defa
- Uyy
- Beyaz Şiirler
- Ayın Ucunda
Drina’da Son Gün :
Yugoslavya’da yaşayan göçmen Türkler yaşadıkları coğrafyada Drina onlar için çok fazla şey ifade ediyordu. Yaşamlarıyla adeta iç içe geçmiş iki halk, birbirlerine her anlamda her zaman destek oldular.
Öyle ki birbirleri ve toprakları uğruna omuz omuza savaşmaktan geri durmadılar. Türkler ve Yugoslavlar kardeş iki halktı.
- Dünya savaşı patlak verince özgürce yaşadıkları topraklarda Yugoslav Türkler artık çıkarılmak, yerlerinden yurtlarından koparılmak isteniyordu.
Alman yönetiminde özgürce yaşamalarına izin verilen halk, Tito yönetimiyle birlikte düşman olarak algılanıyorlardı.
Çaresiz halk her türlü tecavüz, hırsızlık, zulüm işkence ve dahi katledilmeye varıncaya kadar zor durumda bırakılıyordu. Yıllardır yurt edindikleri, vatanlarından sürülmek için başlarına gelmedik, kalmayan insanlar en sonunda göç edeceklerdir.
Bir gün yaşadıkları coğrafyaya geri dönmek umuduyla…
Rezil Dünya :
Hayatında üst üste hezimetler alan, gencecik bir insanın hayata karşı yavaş yavaş düşman olması nakşedilmiş. Bir taraftan yoksullukla mücadele ederken, işinden olan bir insanın umarsız kalışı kalabalıklar içinde yalnızlığı güzel bir şekilde tasvir edilmiştir.
Aslında yazar, birazda kendini anlatıyor. Kozalak gibi kendi içinde yaşayan biri olması hayata karşı duruşu ve tavrı bu romanda işlenmiştir.
Ateşi Yakanlar :
Savaş yıllarında bir yarbay ve arkadaşlarının verdikleri mücadeleyle insanlara nasıl şifa gibi geldiği anlatılıyor. Yıllarca iç içe geçmiş, kardeşçe yaşayan halkların zamanla, birbirlerine nasıl düşman oldukları, katledildikleri, çektikleri zulümleri dokunaklı bir şekilde yazılmış. Bu zulümler işlenirken bir asker ve arkadaşlarının bu durumlar karşısında zulmü işleyenlere karşı uyguladıkları yöntemler halkı feraha kavuşturmuştur.
Faik Baysal 1969 senesinde, Sait Faik Hikaye Armağanı Ödülünü ‘’Sancı Meydanı’’ kitabıyla almıştır. İnanç dergisinin verdiği ödülle 1984 yılında ‘’Yılın Hikayecisi’’ seçildi. Kendisi 2 çocuk babası olarak hayata gözlerini kapattığında ardında pek çok seven okur bırakmıştır.